De stilte - tussen licht en donderklap -
verkruimelt tussen onze vingers
de gestage regen, de warmte van je adem
perst ons in de zachte aarde.
Schouder aan schouder
is het de wind
het verdraaien van woorden
en een verdwaalde kus
in weer en licht.
De stilte was nog nooit zo groots.
appelboom: | Zaterdag, februari 24, 2007 13:26 |
Een gat in het geluid door je hemelse woorden.. Liefs, appelboom |
|
kerima ellouise: | Zaterdag, februari 24, 2007 12:27 |
zucht...mooi mooi mooi...zei ik al dat het mooi was ? mooi dus ! liefs, kerima ellouise |
|
Hilly N: | Zaterdag, februari 24, 2007 10:09 |
Voelbare stilte. Heel mooi. groet van Hilly |
|
*Ria Klein Herenbrink* Raira: | Zaterdag, februari 24, 2007 09:08 |
Het is altijd weer een plezier om je gedichten te lezen liefs Ria |
|
dichterbij: | Zaterdag, februari 24, 2007 00:23 |
mooi liefs |
|
DrieGeetjes: | Zaterdag, februari 24, 2007 00:12 |
:) | |
Auteur: Edwin van Rossen | ||
Gecontroleerd door: maria | ||
Gepubliceerd op: 24 februari 2007 | ||
Thema's: |