Ik ben het gewoon moe
want het is met jou weer een heel gedoe.
Je krijgt me vaak de boom in
door je verbaal en opstandig gedrag.
En dan lijkt het alsof jij wint.
Ik voel me dan als een bom
die elk moment ontploffen kan.
Jij hebt steeds een aanvalsplan.
En dan sta ik machteloos.
Die onmacht maakt me boos.
Dat ik je niet aankan, doet me pijn.
Het tovert vaak een traan tevoorschijn.
Ze zeggen dat het je prepuberteit is.
Ik kan alleen maar hopen dat men zich vergist.
Ik ben kordaat maar vaak zonder resultaat.
Moet ik op termijn nog strenger voor je gaan zijn?
Zou je het dan gewaarworden?
Ik denk vaak aan de toekomst.
Ik ben er bang voor, wie weet geraken we er niet door
Ben ik wel een goede mama voor je?
Komt het in orde?
Ik weet het even niet meer…
moongirl1982: | Donderdag, maart 01, 2007 11:59 |
het gaat je lukken.daar geloof ik in... groet moongirl1982 |
|
Peter van Tiel: | Donderdag, maart 01, 2007 10:07 |
Komt wel weer goed meid. Je bent echt de enige niet, die het moeilijk heeft met de opvoeding van kinderen. Bedankt voor je reactie van gisteren. Ik kom hier wel weer terug hoor, even druk. Fijne dag verder. Liefs, Peter. |
|
rovago: | Woensdag, februari 28, 2007 08:40 |
Men noemt dat ook de apenjaren. Het waait wel over, moed houden. Liefs. Den Bompa |
|
M@rcel: | Maandag, februari 26, 2007 13:25 |
blijf moed en vertrouwen houden hoor..het komt goed Liefs M@rcel |
|
kleinmeisje: | Maandag, februari 26, 2007 00:00 |
ach lieverd,jij bent een hele goede moeder,bij je kinderen waken als ze ziek zijn je geeft je voor de volle 100 0/0 meer kan je niet.vandaar dat je zo moe bent,je moet teveel.en dat komt heus weer goed hoor,het zijn fases van die kinderen.liefs en sterkte.ada | |
mums: | Zondag, februari 25, 2007 20:59 |
niet te gauw aan jezelf twijfelen meid. Prepubers of hoe je ze ook maar wil noemen. Ze probeeren hun grenzen te vinden en dat kan je wanhopig maken....weet er alles van. sterkte. liefs mums |
|
Obi Wann: | Zondag, februari 25, 2007 20:34 |
Twijfel wordt vastberadenheid wanneer je weet van welk hout pijlen te maken. En machteloosheid verdwijnt in het niets wanneer resultaat je pad verkiest. Probeer een andere weg in te slaan, laat je helpen door mensen waar je een goed gevoel bij hebt en waar je resultaat mee boekt, geef niet op maar ga door wanneer je het niet meer ziet zitten, succes ligt dan op je pad. Alvast héél véél goede moed en geloof dat het allemaal wel goed komt. Knuff | |
sunset: | Zondag, februari 25, 2007 18:31 |
Herkenbare verwoording door jou tonend delend overgebracht. En zoek de schuld niet bij jou of jouw opvoeding. Meestal komt het uiteindelijk wel allemaal goed. En tot zolangs is het heel dikwijls op je tanden bijten. Ik wens je sterkte en succes. Liefs en knuf, sunset |
|
kerima ellouise: | Zondag, februari 25, 2007 16:35 |
heel herkenbaar...je voelt je ook zo machteloos soms en begint te twijfelen aan jezelf...maar heb vertrouwen in de opvoeding die je geeft want die komt uit je hart... praten en praten telkens er een openingetje komt...en weet je...ze luisteren echt wel hoor...al zouden ze dit nooit toegeven ...maar je schenkt hen wel telkens een waarde..al is die niet meteen zichtbaar... het komt in orde...weet je wat mijn zoon gisteren nog zei...mam, ik zie je graag he...komt echt goed !!!!!!! |
|
*Lind@*: | Zondag, februari 25, 2007 14:14 |
Jij bent zeker een goede moeder en alles gaat in orde komen! Niet bij de pakken neer gaan zitten hoor! Liefs Linda |
|
Sunny boy: | Zondag, februari 25, 2007 13:48 |
Als jij het goede voorbeeld blijft geven en laat zien dat je veel van je kind houdt , misschien in het vervolg tot 10 telt voor je op de kast gaat of boos wordt en vooral niet toegeven aan het gevoel dat je machteloos bent, maar laat zien dat je er bovenstaat en baas in eigen huis bent. | |
Peerke_x: | Zondag, februari 25, 2007 13:43 |
Have Faith. dan komt t allemaal goed;) Kusj |
|
Lia van der Fluit : | Zondag, februari 25, 2007 12:00 |
blijf vertrouwen houden,,,laifs,, | |
MizzTeaQ: | Zondag, februari 25, 2007 11:38 |
Gaat goedkomen... Liefs, |
|
dichterbij: | Zondag, februari 25, 2007 11:23 |
dat machteloze gevoel, vreselijk. zo herkenbaar. het hoort er gewoon bij sterkte en een lieve groet |
|
errel: | Zondag, februari 25, 2007 11:02 |
Kom op, heb vertrouwen. Liefs |
|
micina: | Zondag, februari 25, 2007 11:01 |
Je weet dat je op de goede weg bent. Je hebt hulp ingeroepen om te weten hoe je haar moet aanpakken, nu alleen nog volhouden, ook al is het moeilijk en lijkt het soms dat er meer stapjes achteruit dan vooruit genomen worden. Knuf micina |
|
Cora (ZIJ): | Zondag, februari 25, 2007 09:52 |
En begrijpelijk je wanhoop zo nu en dan! | |
Cora (ZIJ): | Zondag, februari 25, 2007 09:52 |
1 ding lieve Kapeloeteke, het ligt niet aan jou! Je bent een geweldige moeder en een kind zoekt altijd aandacht, in bepaalde periodes net iets meer dan voorgaande jaren, hier de eerste in de puberteit (12) ik houd mn hart vast, straks die bengel onder hem, ach, het houd het leven spannend, |
|
sb lavandula: | Zondag, februari 25, 2007 09:47 |
streng zijn kan helpen maar liefde en aandacht schenken des te meer, liefs hans | |
Cornelia.dvw: | Zondag, februari 25, 2007 09:44 |
Soms kunnen die pubers je vreselijk laten twijfelen. Bloedzuigers kunnen het dan zijn. Maar blijf vasthouden aan je normen en waarden. Ze zullen je later dankbaar zijn. Hopelijk geef jou dat de kracht om door te zetten. Liefs,Cornelia |
|
lommert: | Zondag, februari 25, 2007 09:24 |
dat gevoel en het lezen ervan komt zeer bekend over...dochterlief met haar dertien jaar was niet te benaderen...een jaar van zoeken naar een sleutel, een opening...natuurlijk ben jij een goede moeder...dit hoort er ook bij...helaas liefs van mij xwillem |
|
Auteur: kapeloeteke | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 25 februari 2007 | ||
Thema's: |