Hoooj mensen!
Ik zou graag jullie mening weten over dit gedicht:
Ik wil alleen maar vrij zijn,
als een golf,
deinend op de horizon.
Tot de zon ondergaat,
en dan diep op de bodem,
van de oceaan stil liggen,
en voor de slaap je overspoelt,
een blik wisselen,
met het oog van de natuur.
En durf jij mij dan er nog op te wijzen,
dat ik niet de waarheid sprak?
Stop met denken als een machine,
Gestuurd door de maatschappij,
Wordt niet in een kas gezet,
Als een bloemstuk.
En durf jij dan mij er nog op te wijzen,
Dat ik niet sprak,
over het pure geluk?