Zij weten van niets, wat als....

Wat zijn zij van plan met mij

Als zij er achter komen

Wat ik al bijna een jaar met me doe

Hoe ik niet meer durf te dromen

Zij hebben nooit echt geweten En het begrijpen niet geprobeerd Waarom ik toch zo ben veranderd Waarvan ik dit alles heb geleerd Ik denk dieper dan de meeste mensen En dat komt niet zo maar in me op Dat komt door die verdomde jaren Alles nog zo vers in m’n kop Beelden van een vroeger verleden Spelen zich af echt telkens weer Zij hebben het nooit willen weten Maar mij doet het nu nog zeer Sinds groep acht al wil ik suïcide plegen Een eind maken aan mijn bestaan Al wat daar nog omheen zit hebben zij nooit meegekregen Zij zouden me gewoon zo laten gaan En niet omdat ze niet van me houden Maar omdat ze niet beter weten Dan dat ik een kind ben vol van blijheid En nooit in diepe dalen heb gezeten

Geschreven door

+lory+

Reacties op dit gedicht

+lory+ vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

_louana_:	Woensdag, maart 07, 2007 11:22
het maakt me heel verdrietig om dit te lezen mijn ouders zijn zo en ze denken dat ze alles goed kunnen maken met geld en kadoos..maar dat kan niet! ik denk dat je iets heel ergs heb meegemaakt dat heb ik ook en ben er achter hoe ik een mail moet sturen dus die kan je heel snel verw8 meis hou je sterk en jij kan mij ook alles vertellen.. knuff en kussj louana

aramis2003:	Dinsdag, maart 06, 2007 23:54
uiten van gevoelens

Over dit gedicht

Auteur: +lory+
Gecontroleerd door: Anastacia
Gepubliceerd op: 06 maart 2007
Thema's: [Vroeger/Herinneri] [Verdriet] [Eenzaamheid]