Van je houwen
Nog huilde zíj herinnering
en zag de dood
die bood uiteindelijk
slechts angst
nu leeft híj angstig
om haar blik
en schrik diep in haar ogen
hij draagt haar wonden
met zich mee
maar in hun handen
klemmen zij
ook als die samenvouwen
zo teder met respect en lief
ik blijf steeds van je houwen
sanuye: | Woensdag, maart 07, 2007 22:53 |
En zo hoort het te zijn. Door dik en dun, door regen en wind; door dood, angst en leven... Prachtig geschreven vriend! Liefs, Mo |
|
switi lobi: | Woensdag, maart 07, 2007 22:51 |
Handen vouwen samen waar ze samen kwamen in veel meer dan de liefde met wat woorden zeggen kan... Wat is dit mooi L.Bert Dikke kus Liefsliefs, switi lobi |
|
anneke van dijk: | Woensdag, maart 07, 2007 22:41 |
intens en herkenbaar... liefs, namasté, an |
|
Cora (ZIJ): | Woensdag, maart 07, 2007 21:59 |
Wat mooi dit, (al is het houden maar okee, doet er niet toe!) liefs, |
|
libel: | Woensdag, maart 07, 2007 21:43 |
Een jeweeltje;) | |
ranieke: | Woensdag, maart 07, 2007 21:40 |
Stilmakend mooi. Liefs. |
|
MayadeBij*: | Woensdag, maart 07, 2007 21:29 |
Intens mooi.. | |
Nipke: | Woensdag, maart 07, 2007 21:20 |
Mooi liefdevol gedicht. De onvoorwaardelijke liefde straalt er doorheen. Liefs Nip |
|
Quadesh: | Woensdag, maart 07, 2007 21:02 |
wow mooi deze. liefs |
|
Auteur: L.Bert | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 07 maart 2007 | ||
Thema's: |