Onbegrijpelijk
Jakkes bah weer zo’n stel
Niet willen zien, maar kijken toch wel
Slijmdraden over en weer
Het zien doet me in mijn buik zeer
Vies speeksel ruilen
Ik zal gaan gillen en huilen
Een lap vlees in de mond
Dat is toch niet gezond
Zo waren mijn gedachten
En ik zou toen nooit verwachten
Dat ik het zelf ooit ook zou doen
Ik bedoel gewoon die tongzoen
Dat was toen en nu is het nu
Eigenlijk zoen ik zelfs in de regen
Maar dan wel onder een paraplu
En het zien? Ik kan er tegen
Het is een onbegrijpelijk iets
Eerst wilde ik niets
Zo een mens veranderen kan
Daar schik ik toch wel beetje van
Het is zoals het gaat
En zoenen is fijn en zeker zonder haat
...druppel...: | Donderdag, maart 08, 2007 18:53 |
totaal herkenbaar!! heel vrolijke n lief verwoord!! drupsel:P |
|
ikjuhh: | Donderdag, maart 08, 2007 16:03 |
heey jans, vet grappig!!! leuk verwoordt!! xxx Ik |
|
ranieke: | Donderdag, maart 08, 2007 13:03 |
Héél herkenbaar. Een prachtige verwoording van "toen" en "nu". Liefs. |
|
Auteur: jenske | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 08 maart 2007 | ||
Thema's: |