Koud en onbedekt
koud en onbedekt
de wereld heb ik
achter mij gelaten
een warme jas te krap
bewegen ging niet meer
wel spastische gebaren maken
dat kwam dan door die jas
de jas bleek toch
de oorzaak niet
die had ik aangemeten
precies op maat
de zwakke plekken
dubbel uitgevoerd
heb hem uitgedaan
koud en onbedekt
verkende ik
bekende plaatsen
ze vroegen wie ik was
ik lachte wat
mijn oude argwaan
houdt mij nog ver
van open ruimten
misschien gaat zon
mijn witte huid
ook langzaam bruinen
wil melker
11/03/2007
Reacties op dit gedicht
| Ludy: | Zondag, maart 11, 2007 18:34 |
| Nog even wachten en dan op naar het naaktstrand. Oei, wat open daar. :) | |
| hiljaa: | Zondag, maart 11, 2007 18:08 |
| als de zon zo voort duurt....dan wel! knufleifs--hiljaa-- |
|
| H.J.: | Zondag, maart 11, 2007 17:59 |
| ja misschien Wil mooi!! fijne avond H.J. |
|
| MayadeBij*: | Zondag, maart 11, 2007 16:25 |
| ;) kus. | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 11 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||