je ademt
mijn buik
de eerst gevormde
groeit en ontgroeit
de borst verlept
leeg en gezoogd
maar jij,
sneeuwwitje, jij bloost
op je leliehuid
beken je kleur
zacht roze ga je
voorbij de dagen
los maar niet gelaten
appel in de hand
kwetsbaar en heel mooi
ogend, zo blauw