In de stad die zich jouw hart noemt.
Om mij heen kijken mensen mij aan
waarom ik dit hart veroverd,
deze weg gegaan ben. Ik houd van
de paden die hier groeien,
waar iedere vertakking uitkomt op de zee;
daar kunnen wij gezamenlijk in baden.
En van de bladeren die wij van bomen
vechten in ons kusgeweld, op de velden
die wij volschelden met lieve woordjes.
In deze stad heb ik mijn naam geschreven,
mijn liefdespijlen aan het straatbordje gekerfd
waar Liefde de weg is waar ik woon.
Paul de Bruyn: | Vrijdag, maart 16, 2007 13:00 |
Je hoeft geen hart te veroveren dat al in je handen- of op tafel ligt - met liefs, |
|
Obi Wann: | Donderdag, maart 15, 2007 20:46 |
Knap geschreven en graag gelezen. Knuff |
|
MusicAddict: | Donderdag, maart 15, 2007 19:48 |
:O Dit is echt een bijzonder gedicht zeg!! Loveit,,Gekke Verliefdheid!! :D Ik word er gewoonweg blij van.. Xx MusicAddict | |
Ludy: | Donderdag, maart 15, 2007 19:18 |
Jippie, jij loopt lekker! Volgens mij straalt de verliefdheid van je af. Liefs, Ludy |
|
Cora (ZIJ): | Donderdag, maart 15, 2007 19:05 |
gelukkig neem je waar je ook gaat, wat je ook doet, altijd jezelf mee, prachtgedicht Marjo! |
|
Auteur: Marjolein. | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 15 maart 2007 | ||
Thema's: |