Omdat je soms niet zo ver terug kunt,
als je aanvankelijk had gedacht.

 

En de tijd neemt me weer mee, dichtbij
niet hier, altijd maar daar, waar ik niet wil zijn
kan blijven, daar waar valse honden blaffen
naar het schijnen van te witte lijven, als
de zon lang niet geschenen heeft.

 

Bijten, bijten, scheur het los! Vlees van achter
en van voren, want mijn gezicht is flets,
ogen leeg, ik had net gelaatloos kunnen zijn.