Samen alleen en toch ook één
En om ons liefdeswoordjes die stom in de ronde staan
blikken die op wimpers als op stelten gaan
lichtkevers die ons uit de armen vliegen
zó dat je niet meer weet of je zelf lijf
of deel van nacht geworden bent
en het onzeker is in ‘t duister of wij vallen, liggen
of al lang verzonken zijn. Er blijft ons weinig
Wij scheuren dagen één na één
tot aan het doek waar wij ons dan ontmoeten
en eindigen, eindeloos worden:
Twee zilverstrepen ingenaaid in het fluweel
of golven die zich niet beroeren
samen alleen en toch ook één.
**********
sunset 19-03-2007
**********
micina: | Dinsdag, maart 20, 2007 07:47 |
HEel mooi geschreven! Liefs micina |
|
lonely 1: | Maandag, maart 19, 2007 22:27 |
idd pracht poëzie van jou, liefs, lonely 1 |
|
M@rcel: | Maandag, maart 19, 2007 13:02 |
wat een pracht poezie Liefs M@rcel |
|
Nipke: | Maandag, maart 19, 2007 12:37 |
Mooie woordkeuze . Vindt je laatste zin erg "pakkend ". Prachtig. Liefs Nip |
|
kerima ellouise: | Maandag, maart 19, 2007 12:16 |
errug mooi Sunset en na herlezen nog mooierderderder ! liefs kerima ellouise |
|
Jannie Hoogendam: | Maandag, maart 19, 2007 09:15 |
je laatste zin boeit me...beter zoals jij het schrijft dan: "samen een en toch alleen..." liefs jannie |
|
Hilly N: | Maandag, maart 19, 2007 08:30 |
Wat prachtig... Lieve groet, Hilly |
|
elze: | Maandag, maart 19, 2007 08:25 |
en toch ook één.. prachtig neergezet laifs elze |
|
Auteur: sunset | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 19 maart 2007 | ||
Thema's: |