Ria Klein Herenbrink vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen

sunset:	Dinsdag, maart 20, 2007 17:32
Erg, heel erg zoiets. En moordend, dodend. Voelbaar, rakend tonend delend neergezet. Liefs en omarmende knuf, sunset

---

kerima ellouise:	Dinsdag, maart 20, 2007 13:16
...en hoe luid kan stilte schreeuwen...meegezogen in bodemloze diepte... knap stilmakend geschreven liefs kerima ellouise

---

Claire Q:	Dinsdag, maart 20, 2007 12:37
Poe ey.. hoe intens! prachtig dit! liefs

---

hiljaa:	Dinsdag, maart 20, 2007 10:18
intens voelend! knufleifs--hiljaa--

---

Windwhisper:	Dinsdag, maart 20, 2007 10:03
stil gelezen met bewondering ondanks de pijn die er in voelbaar is Liefs Cobie

---

H.J.:	Dinsdag, maart 20, 2007 10:01
enkel van binnen te schreeuwen. het verborgene vaak af te lezen in ogen. waaronder de glimlach kwetsbaar krult. kuzzzz

---

Cora (ZIJ):	Dinsdag, maart 20, 2007 09:41
tegenstrijdigheden hebben we blijkbaar nodig,

---

Cora (ZIJ):	Dinsdag, maart 20, 2007 09:40
moet er altijd eerst iets gebeuren voordat de ogen open gaan?

---

Cora (ZIJ):	Dinsdag, maart 20, 2007 09:39
onmacht is iets waaar wij mensen niets mee kunnen, de muren om mensen, ik zou ze stuk voor stuk af willen breken, om voorgoed te laten verdwijnen, waarom worden mensen gekwetst? Waarom is het leven zo nu en dan "iets minder plezierig",

---