Tot ziens dat waren je laaste woorden
toen ik je voor het laast zag, en weet je dat het me pijn deedt toen je zei dat het voorbij is, waarom moest ik nu zo nodig vreemd gaan? Ik snap het nog steeds niet!
zomaar 2 jaar weg gegooit ik dacht het blijft wel bij die ene keer, nou dat had ik dus goed fout. Het is nu een maand of 8 gelden dat je die woorden allemaal tegen me zij, ik heb je nooit weer gezien misschien is dat maar beter ook ben nu met een nu begin van me leven begonen, zonder leugens zonder iemand pijn te doen! Of zonder een verleding of wat dan ook.
Me leven is bijna weer 'normaal'
maar ik zou je nooit willen en kunnen vergeten
en dat hoeft ook niet, je zit nog steeds diep van binnen maar helaas heb ik het verpest, misscien mag ik het ooit nog is goed maken? Ja daar hoop ik op, maar ik denk niet dat die dag ooit zou komen.