Mystiek zwijgen
het laatste biertje in mijn handen
vaag een lied van liefde
ik zag de barman huilen
maar mijn hart was van steen
de bar kruk piepte
en ik voelde mijn roes
een glimlach was alles wat ik kon geven
en de stilte was gebroken
neem er een van mij
de roes voelde zoet
woorden delend
tot gesproken gedicht
stilte alles zweeg
wie ben jij man zonder naam
je hart streelt warmte
je ogen troosten zacht
ik nam het laatste pilsje
verdween in de nacht
ik had de roes
en hij zijn troost
dans mystiek
uit ziel gevend ontsproten
***Wim****