Wie mijn vrienden zijn…
Uiteindelijk zie ik ook wel in,
Dat niet iedereen die ik dacht,
Ook echt mijn vrienden zijn…
 
Het doet pijn,
Dat wel,
Want wat tussen ons is gebeurd,
Is speciaal…
 
Maar ja,
Wel tijd voor hem,
Maar niet voor mij,
Zoals altijd…
 
Ik ben niet zo makkelijk meer,
Ik moet ook aan mezelf denken,
Maar ik weet wel,
Dat dit nergens op slaat…
 
Ach ja,
Ik kan me er druk om maken,
Maar dat doe jij waarschijnlijk toch ook niet.
Maar ik ga verder,
Met of zonder jou,
Kies maar!
 
patrick_wijchen ~ 27-03-2007
Reacties op dit gedicht
patrick_wijchen vindt het leuk als je reageert op dit gedicht

Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres


»°Merit°«°SpaCertje°»: Dinsdag, april 17, 2007 19:53
ach.. Vriendschap blijft altijd bestaan ondanks de rotsen er tussen:) soms moet je er gewoon beter en harder terug vechten om te komen waar je wilt.. :D zo denk ik er teminste over.. ;):)


Over dit gedicht
Auteur:  patrick_wijchen
Gecontroleerd door:  Sunflower
Gepubliceerd op:  27 maart 2007
Thema's:
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de Gedichten-Freaks en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de Gedichten-Freaks blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door Gedichten-Freaks zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.

© Gedichten-Freaks 2024, alle rechten voorbehouden.