Een streep van glas
schuurt kraters in haar broze wang
de schittering van een parel
in het donkere hart
is bang
van allang gebroken
zijn
de schreeuw naar de hemel
die slechts stilte vangt
dwalingen naar ergens
de haat in het huis van leugens
dwingt te sterven
achter deze ogen
achter het licht
de dood in het glas
een roos van wat was.
kerima ellouise: | Donderdag, maart 29, 2007 11:43 |
prachtig EvR....net als jouw erggggggggggggggggg mooie bundel met praaaaaaaaaaaaaachtige gedichten...ik ben er zuinig op...! liefs kerima ellouise |
|
Hilly N: | Donderdag, maart 29, 2007 09:10 |
Ontroerend mooi. Lieve groet, Hilly |
|
DrieGeetjes: | Donderdag, maart 29, 2007 01:21 |
:) | |
Auteur: Edwin van Rossen | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 29 maart 2007 | ||
Thema's: |