Kanovaart………….
Stil peddelend in de kano
tussen een bergmassief.
Gele en groene wanden,
genietend intensief.
‘k Doorklief wat is gespiegeld
in ’t gladde watervlak.
De werk’lijkheid blijft staande,
terwijl ik schijn verbrak.
Zo is het in mijn leven
illusies breken stuk…
maar staande blijft Zijn liefde,
drager van mijn geluk.
God gaf mij eens het leven
tot Hij het weder neemt.
Heer dat ik in die jaren
toch niet van U vervreemdt.
Maar peddel op Uw wijze
waar U mij ook naar leidt ?
Tot ik bij U mag komen
en U zegt…het is tijd.
th.