kreten
kreten
waar blijft je traan
onbedwongen, losgelaten
in het meer des levens
losse(n) kreten uit je hart
is de lach aanwezig
als het binnenste huilt
om volgzaam verdriet
op doorlopen bittere smart
wanneer durft leven
jou te omarmen
en doen fluiten
naar weidse zichten
de rag verfijnen
in vluchtende draden
jou verheffen
en adem verlichten
Reacties op dit gedicht
| erje: | Zaterdag, april 07, 2007 23:48 |
| heel erg mooi verwoordt is de lach aanwezig als het binnenste huilt vind ik wel heel mooi bedacht jij ook bedankt voor je reacties en fijne paasdagen liefs erje |
|
| kerima ellouise: | Zaterdag, april 07, 2007 17:58 |
| verdrietig deze kreet maar oh zo mooi geschreven !!!! liefs, kerima ellouise |
|
| sunset: | Zaterdag, april 07, 2007 09:13 |
| Wat een droef poëtisch voelgedicht. Chapeau. Liefs, sunset |
|
| Windwhisper: | Zaterdag, april 07, 2007 07:28 |
| Goede morgen, wat een verdriet lees ik hier bij jou maar ook de hoopvolle vraag....wanneer en verlangens liefs Dikke kus Cobie |
|
| MayadeBij*: | Zaterdag, april 07, 2007 07:09 |
| 1 kreet GOEDEMORGEN WAT HEB IK TOCH WEER HEERLIJK UITGESLAPEN (ehum.. hahaha) Fijne dag (edibladibla kopje koffie pompom tok) kus. | |
Over dit gedicht
| Auteur: fortuna |  
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 07 april 2007 | ||
| Thema's: | ||