Neerleggen & oppakken

Neerleggen en oppakken;

verdriet, leven & pijn

Wat valt er nog te schrijven

Behalve dat ik niet meer wil

Ik kan hier gewoon niet blijven

’t Is een soort van honger die ik stil

Door toch door te blijven snijden

Al is het niet echt iets dat ik graag doe Ik kan dit leven niet meer leiden Elke dag ben ik té moe M’n huiswerk is er niet goed onder En op school ben ik er lang niet altijd bij Eerst leek juist de concentratie daarvoor een wonder Maar die wil lijkt nu voorbij Hoewel ik nog wel m’n best doe Lukt het me gewoon niet meer Ik weet simpel weg niet hoe En dat doet me best wel zeer Want eigenlijk wil ik het leven wel Aanpakken met beide handen Maar ik lijk te verliezen in dit spel Bang om ergens anders te belanden Ondertussen staat de tijd niet stil En moet ik door blijven gaan Zelfs al is het tegen mijn wil Ik kan mijn leven niet even stil laten staan Om daarna weer door te gaan

Geschreven door

+lory+

Reacties op dit gedicht

+lory+ vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Sky._:	Vrijdag, april 13, 2007 14:58
Hee, Je bent niet de enige die graag de tijd even stil zou zetten. Wat zal een pauze lekker zijn! Blijf toch hier. Liefs,

Over dit gedicht

Auteur: +lory+
Gecontroleerd door: michris
Gepubliceerd op: 12 april 2007
Thema's: [Leven] [Hoop] [Zelfmoord]