Met ogen van zachtheid
het water vervoert me met haar aangezicht
met ogen van zachtheid nadert zij
getoond in schemerdonkere nachten
zo smetteloos wit in zwijgend ontroeren
dat ontroerende zachte
lichtend laat het goud zich vallen
op dat edele stille verlangen
en handen reiken naar haar gelaat
kom, het water geeft geen zwart
en het leven anders, maar verder gaat
willem
Cornelia.dvw: | Donderdag, april 19, 2007 07:29 |
.. De zachtheid van je woorden is ontroerend mooi .. Luister naar de verstillende kracht van het water. Liefs en knuffel, Cornelia |
|
Nino de Pino: | Woensdag, april 18, 2007 17:00 |
in dit water wil ik dobberen, heel mooi ge(d)(sch)reven, niet te stil, net goed. groetjes, nino. |
|
Dirk Hermans: | Woensdag, april 18, 2007 16:46 |
mijn ogen smachten naar de redding die u brengt in liefde zo prachtig en krachtig neergezet | |
Hilly N: | Woensdag, april 18, 2007 11:46 |
Ik ben er door ontroerd Willem. Zo mooi. Gaat het een beetje? lieve groet, Hilly |
|
Gonny: | Woensdag, april 18, 2007 11:10 |
prachtig dit geschrevn Liefs Gonny Warme knuff |
|
Claire Q: | Woensdag, april 18, 2007 08:54 |
edele verlangen mooi Lommert..(en de rest van je gedicht!) meer dan liefs en een fijne dag! |
|
Free@Bird: | Woensdag, april 18, 2007 07:40 |
Mooi geschreven lommert en graag gelezen wenst jou een goedemorgen Kerima |
|
Windwhisper: | Woensdag, april 18, 2007 07:19 |
Ontoering bevangt me bij deze pure poezie liefs |
|
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 18 april 2007 | ||
Thema's: |