Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Ga
je loopt met naaldhakken
over mijn netgelakte vloer
het is dat de wrange lentezon
de deuken verbergt
je stuwt me in een ijl geloof
bidden is me verleerd
mijn adem stokt bij
verlos mij van het kwade
trek krassen op de grimassen
die je nalaat met je passen
ik koester mijn harnas en schild
en de gedachte die het verlangen stilt
ga
Reacties op dit gedicht
Evi vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
sunset
:
Donderdag, april 19, 2007 18:28
Wohw!
Chapeau.
Ik las het graag.
Liefs, sunset
Free@Bird
:
Donderdag, april 19, 2007 11:55
Prachtig geschreven!
liefs kerima
Oorlam
:
Donderdag, april 19, 2007 11:34
geweldige laatste strofe!
aai,
Over dit gedicht
Auteur:
Evi
Gecontroleerd door:
Marina
Gepubliceerd op:
19 april 2007
Thema's:
[Vriendschap]