schikken
schikken
sneed jij niet in open wonden
herstellende van complicaties
opgedaan in oude krenking
werd mijn ziekte niet bestreden
slechts opzijgeschoven
en gelost in diepe geulen
zonder hoop op genezing
verstrooid waren illusies
vooruitkijkend zonder tellen
toen ontwijking deelde
een gevoel van hevige emotie
die met ons geweten speelde
kan mijn zuchten
goedmaken datgene wij
op het pad verloren
waar kiezels en gruis
onze voeten verwonden
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Zaterdag, april 21, 2007 07:34 |
| intens en graag gelezen! knufleifs--hiljaa-- |
|
| MayadeBij*: | Zaterdag, april 21, 2007 06:46 |
| Je zuchten een glimlach; ik neem er allemaal genoegen mee :) Goodmorning Sunshine! Kus. | |
| L.Bert: | Zaterdag, april 21, 2007 00:41 |
| Fraai gedicht. | |
