Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Kan en wil het niet
denk dat ik het mezelf allemaal verbeeld
zo erg is het gemis toch helemaal niet
mijn gedachten zijn soms zo verdeeld
de ene keer lachen maar dan weer verdriet
het is denk ik niet eens die liefdesverdriet
maar de eenzaamheid die blijft knagen
samen weer gelukkig met jou word het toch niet
kan en wil het niet eens meer aan je vragen
weet het gewoonweg allemaal even niet meer
maar hoe ik het ook wend of keer
eenzaamheid en liefdesverdriet
doen me toch beiden allebei even zeer
Reacties op dit gedicht
Dreamlover vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
dear*diary
:
Maandag, april 23, 2007 09:23
mooi geschrevene.. XxX michelle
ronald1974
:
Maandag, april 23, 2007 01:46
tja.we moeten pijn leren te verdragen.
Over dit gedicht
Auteur:
Dreamlover
Gecontroleerd door:
Sheena
Gepubliceerd op:
23 april 2007
Thema's:
[Delen]
[Eenzaamheid]
[Liefdesverdriet]