Met de kennis van morgen
Met de kennis van gister, de wijsheid van toen
Deed ik goede zaken, leefde ik op mijn top
Ging voor idealen, voor de ander, voor fatsoen
Maar de tijd schreed verder en ik raakte op
Met de kennis van vandaag kleunde ik wat af
Deed de stomste dingen, vergooide mijn leven
Kreeg een late rekening, zie het als mijn straf
En vandaag heb ik niemand meer iets te geven
Met de kennis van morgen bezie ik mijn gedrag
Zou ik niets meer doen, een twijfelaar blijven
Viel ik stil, brak ik op het midden van de dag
Dan zou ik zelfs dit gedicht niet meer schrijven
Maar er is geen morgen, er is geen verleden
Er is het nú, de tijd waarin we nu verkeren
Het is nú tijd om te genieten van het heden
In het nu kan ik mezelf onbelast waarderen
Douwe
Met een dankbare knipoog naar Frou-Frou
micina: | Dinsdag, mei 01, 2007 08:21 |
Héél mooi geschreven ... geniet van het heden ... je verdient het. Liefs micina |
|
sunset: | Woensdag, april 25, 2007 12:13 |
Een treffende slotstrofe die jij hier neerzet in een tonende delende verwoording door mij graag gelezen. Liefs, sunset |
|
fran92: | Woensdag, april 25, 2007 11:20 |
wauw deze is heel erg mooi!! liefs fran92 |
|
frou-frou: | Woensdag, april 25, 2007 09:24 |
cruciaal thema goed uitgelicht, mooi opgebouwd, en ..nu.....na de woorden de daden?...lieve knipoog terug..... | |
sensi: | Woensdag, april 25, 2007 07:31 |
Dat zijn pas wijsheden !!! Mooi Liefs |
|
remie: | Woensdag, april 25, 2007 06:46 |
dit is een oprecht gedicht, maar goed dat we alles niet van te voren weten, af en toe omkijken mag en genieten van het nu moet. De zin vandaag heb ik niemand meer iets te geven klopt niet, je kan met een glimlach al veel bereiken douwe het gaat erom wat de ontvanger belangrijk vindt ...heel je leven staat nog voor je, maak er wat van...liefs remie | |
Auteur: Douwe | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 25 april 2007 | ||
Thema's: |