liefdeleven
hoe razen beelden langs
het raam van trein
die dendert op het spoor
recht evenwijdig aan het mijn
in ’t flitsen van wat vage plekken
lees ik verwonderd de gezichten
hoop jou daar weer ‘t ontdekken
spits impulsief mijn oren
als ik de lippen zie bewegen
alleen, jou kan ‘k nog steeds niet horen
spreek jij wel ooit eens over mij
als jouw gezicht gaat stralen
en warmte opbloeit in jouw hart
waar ik zo graag in mocht verdwalen
verdrinkend in de poelen van jouw ogen
liet ik je delen in mijn smart
mijn trein is oud en kolen roeten
waar het een fout is liefde te gaan zoeken
die j’ enkel slechts kan overvallen
en niet omdat je haar weer wilt ontmoeten.
**********
sunset 25-04-2007
**********
fran92: | Woensdag, april 25, 2007 11:23 |
wat mooi sunset... liefs en knuff fran92 |
|
remie: | Woensdag, april 25, 2007 08:16 |
de liefde, even onvoorspelbaar als het leven zelf...liefs remie | |
Annemieke van der Ven: | Woensdag, april 25, 2007 08:01 |
De zoektocht naar.... en het meestal vinden als je niet zoekt... Liefs... |
|
Butterfly_*: | Woensdag, april 25, 2007 07:46 |
prachtige poezie.. ben er weer heel stilletjes van geworden.. Liefs, Lena Goedemorgen! |
|