de ene dag hou je van me,de andere dag niet,
nu is het zelfs zover dat niemand van je vrienden me beziet.
wat heb ik toch verkeerd gedaan,
kan al mijn liefde voor jou niet volstaan?
je zegt ook niets meer tegen mij,
toen we samen waren was je toch ook blij?
nu doe je zo ambetant,
en zeg je zonder jou is het plezant.
besef je dan niet dat ik het niet snap,
jij was zo lief en ook heel knap.
maar je hebt me als lucht uit je leven laten verdwijnen,
nu kan ik zelf niet een stom zinnetje omlijnen.
want mijn hart zit vol met verwarring en pijn,
dat zal daar ook voor altijd zijn.
ben je nu tevreden??