Ik hield van pijn
het voelde zo fijn
de problemen kon
ik verwerken door
mezelf te bewerken
mensen raakte me
te hard zo apart
niet gewonen mensen
die me pijn deden
maar de speciale mensen
kon ik betere wensen?
Daar zocht ik het
weer op, die knal
op mijn kop, moest
het voelen als sop?
kon ik maar stoppen
met zelfpijniging
waar was de mede-
werking? Ik beheers
mijn lichaam niet
het zat vol verdriet
soms ben ik een goede
griet ben ik geen miet
pijn is fijn maar niet
goed ik stop voor het
bloed blijf bestaan voor
de speciale mensen
met de goede grenzen
die me doen denken
aan al mijn mooie wensen.