Architect van mijn leven
Architect van mijn eigen leven
Wat ik ook doe
Wat ik ook wil, mijn eigen ding
Ik moet mijn eigen leven creëren.
Bouwstenen met een stevige fundering
Elke dag is een steen
Die bouwt aan mijn leven
Uiteraard kan ik dat niet alleen
En heb ik gelukkig God om mij heen.
Hij weet hoe mijn huisje er uit hoort te zien
Weet van de fundering tot aan mijn dak
Dat het best goed op weg is
Dat ik voor als nog ook mijn eigen creaties maak.
Mijn vrienden in mijn leven
Zijn de specie, het cement.
Van hen mag ik liefde ontvangen
En ook geven, het maakt wie ik ben.
Mijn weg mag er dan al zijn
Maar zelf moet je voor die stenen zorgen
En dat cement is familie, vrienden
En ieder die in mijn leven voelt als geborgen.
Het zijn de lichtjes in dat huis
Die maken dat ik me fijn voel.
Op elke donkere plek kan zo’n lampje schijnen
Zodat verdriet en alleen zijn verdwijnen.
Iedere morgen geeft weer een nieuwe steen
Die ik mag bewerken,
Tot mijn huisje klaar is
En dan…. Ga ik heen…
Maar nooit of te nimmer
Zal mijn afscheid voor eeuwig zijn.
Want dat huisje dat blijft stevig staan
En mag misschien voor wie dan ook een thuiskomen zijn.
Wat ik ook doe
Wat ik ook wil, mijn eigen ding
Ik moet mijn eigen leven creëren.
Bouwstenen met een stevige fundering
Elke dag is een steen
Die bouwt aan mijn leven
Uiteraard kan ik dat niet alleen
En heb ik gelukkig God om mij heen.
Hij weet hoe mijn huisje er uit hoort te zien
Weet van de fundering tot aan mijn dak
Dat het best goed op weg is
Dat ik voor als nog ook mijn eigen creaties maak.
Mijn vrienden in mijn leven
Zijn de specie, het cement.
Van hen mag ik liefde ontvangen
En ook geven, het maakt wie ik ben.
Mijn weg mag er dan al zijn
Maar zelf moet je voor die stenen zorgen
En dat cement is familie, vrienden
En ieder die in mijn leven voelt als geborgen.
Het zijn de lichtjes in dat huis
Die maken dat ik me fijn voel.
Op elke donkere plek kan zo’n lampje schijnen
Zodat verdriet en alleen zijn verdwijnen.
Iedere morgen geeft weer een nieuwe steen
Die ik mag bewerken,
Tot mijn huisje klaar is
En dan…. Ga ik heen…
Maar nooit of te nimmer
Zal mijn afscheid voor eeuwig zijn.
Want dat huisje dat blijft stevig staan
En mag misschien voor wie dan ook een thuiskomen zijn.
Reacties op dit gedicht
| Jacky*: | Donderdag, mei 10, 2007 17:28 |
| Wat heerlijk jou lieve woorden! liefs ikke weer... |
|
| black_beauty: | Donderdag, mei 10, 2007 17:24 |
| mooi gedicht!! maar zoals altijd verwoord jij je gedichten prachtig!! | |
| Free@Bird: | Donderdag, mei 10, 2007 13:16 |
| Mooi geschreven liefs, kerima |
|
| Jacky*: | Donderdag, mei 10, 2007 11:06 |
| Thanx Lexx en Gert... lieve woorden! | |
| lexx: | Donderdag, mei 10, 2007 10:53 |
| :) | |
| Gert: | Donderdag, mei 10, 2007 10:33 |
| Mooi geschreven Jacky. Groet, Gert |
|
