Zo maar,

En weer staat er een ander
bij mijn bed,
ik ben de tel kwijt
en weet haar naam niet eens.

Het maakt niet uit,
zo maar,
raken onze levens elkaar
de een ziek,de ander gezond.

We praten over wat ons hart
beroerd,
tasten af wat de behoefte is
van die ander,

Ik lees wat voor uit eigen werk
wat God mij zo maar gaf
en vond de juiste woorden
voor een gewonde ziel,
ik stond er open voor

O wonder van ontmoeten
ik trof de juiste toon
gaf hem waar hij om vroeg.

en dan verrast die zieke man
je met zijn lieve woorden,
bedankt je voor je zegeningen
en ik word stil.

Zo maar,
raken onze levens elkaar,
en een kostbare schat
wordt uitgedeeld,
samen helen,dat het kan
op zo’n moment.

De engel van barmhartigheid
kwam langs,
bleef niet aan de kant staan,
maar opende zijn hart voor
een medemens, vrijwilliger
in Jezus naam.

Zo geeft God ons, zo maar
iemand op ons pad,
die schat,ligt in ieder mens
verborgen.

En soms gebeurt het zo maar
dat ons hart wordt aangeraakt,

Heel kostbaar is zo’n moment,
merk het op en geniet er van,
wees je bewust van de zegen
die de ander je gaf,

zo maar
zonder moeite
ongelofelijk
maar waar!!!!

Tineke