Je zei dat je van mij hield,
gewoon zoals ik was
Dat het niet uitmaakte
als ik het nog niet wilde
Je zei dat je mijn grenzen
respecteerde, dat je er nooit
overheen zou willen gaan
want jij was anders, beweerde je
Maar steeds als ik aan je denk
Voel ik jouw handen weer
Over mijn lichaam gaan
Voel ik weer de angst van toen
Hoe durfde je te beweren,
Dat het mijn eigen schuld was,
Dat ik had gewild dat je dat deed,
Terwijl ik bleef bidden voor een einde
Ik wil geen angst en walging voelen
tegenover iedere onschuldige man,
Zal de herinnering vervagen, nu ik eindelijk
kan praten, over de angst en pijn van toen …