Paul Willems (Quikkie): | Zondag, mei 05, 2002 23:12 |
En het voelt goed nog steeds ook bij mij liefs Paul |
|
michris: | Maandag, februari 11, 2002 23:23 |
Ik begrijp de woorden in je gedicht, soms is het pijnlijk te lezen wat je zelf geschreven hebt. Het is ook verwerken, een vorm van therapie. Je mag er blij mee zijn dat je in staat bent je gevoelens in letters te verwoorden. liefs, michris |
|
Sheena: | Zondag, februari 10, 2002 12:43 |
Wees blij en dankbaar dat je het hebt, dat je het wel kan laten vloeien en begrijpen als je het maanden later eens overlezen zal .... hoeveel zijn er niet, die dit niet kunnen, het hun hoofd vult, tot het barst en ze, eraan ten onder gaan ... liefs Sheena |
|
Eddy Mulder: | Zondag, februari 10, 2002 02:20 |
Ja , het is verbazingwekkend wat er allemaaal in je hoofd kan spoken wat je niet bewust voelt / ervaart/meemaakt. Het is misschien soms pijnlijk om het onderbewuste bewust te voelen , maarook dat moet een plek krijgen. Sterkte met die kleine verborgen laatjes. |
|
Hans Winter: | Zondag, februari 10, 2002 02:01 |
Is je onderbewuste een eenzame traan, laat haar dan maar tikkend tot mij gaan, ik vang haar spelend op in een woord dat een kom weerom weer toebehoort. |
|
waterval: | Zondag, februari 10, 2002 01:46 |
en gelukkig heb je de woorden waarmee je veel dingen van jezelf kunt wegschrijven... mooi gedicht.... |
|
Albrecht Paul: | Zondag, februari 10, 2002 01:40 |
Heel vreemd inderdaad, hoe je via de toetsen je gevoel kunt laten gaan, zeker als je blind kunt typen en gewoon je tekst volgt die bijna op gecontroleerde gedachten vooruitloopt. Dit gedicht lijkt zo gemaakt te zijn. Waardoor het wat uitloopt, het woord gevoel wat vaak terugkomt. Maar dit gedicht is echt en waarachtig, heel dicht bij je ziel. Veel dichterbij dan de teksten waaraan je geknutseld hebt. Maar wat zeg je, al met al? Je zegt: al schrijvend ontdek ik mezelf, aan het d |
|
Auteur: Jet van keken | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 10 februari 2002 | ||
Thema's: |