De violist bespeelt de avond
en ik mijn gedachten
om vooral niet te vallen
maar weg te zeilen
naar onbestemde havens.
Ik loop over het water
en verdrink
in een onpeilbare waterval
van hopeloze zinnen.De nacht duikt mijn dromen op
te ver om van te houden, te dichtbij
om in te wonen.
Hilly N: | Donderdag, mei 17, 2007 22:08 |
Geweldig Edwin. Lieve groet, Hilly |
|
kerima ellouise: | Donderdag, mei 17, 2007 13:40 |
zuchtttttttttttttt zooooooooooooooooooooo mooi !!!!! *klapt in haar handen* :-) liefs kerima ellouise |
|
*Ria Klein Herenbrink* Raira: | Donderdag, mei 17, 2007 09:51 |
Ik blijf je dichtkunst bewonderen liefs Ria |
|
jasmienschrijft: | Donderdag, mei 17, 2007 00:42 |
Heel mooi geschreven, ik zal in mijn dromen straks over het water lopen. jasmien |
|
Mandje: | Donderdag, mei 17, 2007 00:31 |
mooie titel, prachtig gedicht. eentje om meerdere keren te lezen, om hem in al zijn dimensies te laten bezinken. liefs, Marianne |
|
Auteur: Edwin van Rossen | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 17 mei 2007 | ||
Thema's: |