De engeltjes aan mijn nieuwe enkelbandje
zouden mij bescherming brengen, me behouden
van ongelukken als deze, vooral vandaag.
Nu is het dan 12 uur geleden dat je mij
dicht bij je trok, liefdevol omarmde met je ogen.
Je loog niet tegen me, liet me niet staan,
liep me achterna toen we gingen,
sprong op m'n rug, hield me tegen, vroeg me
mee te gaan naar de hemel
om de sterren te kunnen voelen van dichtbij.
Ben ik van je gaan houden, of is het een illusie,
net als de afgelopen 12 uur van jij en ik.
De engeltjes van mijn nieuwe enkelbandje
zouden mij moeten beschermen tegen pijnlijkheden,
zouden me moeten omarmen met liefde.
Nu is het dan 12 uur geleden dat ik jou
vergeten wilde, naar de sterren keek, en dacht
een paar seconde nog aan jou.
Ik durf niet meer op je rug te springen, en te vragen
of je mee gaat duiken naar de titanic.
Is mijn liefde gestorven, of zijn de afgelopen 12 uur
allemaal leugens?