trilling van het zilt
het bestaan voelt als gerafeld
divers in tegengestelde kanten
met scherpe pijnlijk punten
tot rondgeslepen glooiingen
wijl ik zocht de rust aan zee
vloedend met eindeloze ruis
golf na golf geworpen
telkens anders in geluid
en mijn stem verstomde
met de trilling van het zilt
dragend de schreeuw
van sterven en geboorte
Black Lord: | Maandag, mei 28, 2007 12:23 |
ik sluit me bij wim aan.take care je weet ons te vinden. knuf Q | |
Black Lord: | Maandag, mei 28, 2007 12:14 |
tussen land en zee de schreeuw van bezinning van bos tot zee de voel van herkenning pas op je zelf kanjer indrukwekkend gedicht Warme knuf groet wim |
|
appelboom: | Maandag, mei 28, 2007 11:44 |
Stilmakend mooi.. Liefs, appelboom |
|
*made for u*: | Maandag, mei 28, 2007 09:00 |
wauw heel mooi liefs |
|
Windwhisper: | Maandag, mei 28, 2007 07:49 |
stil gelezen liefs Cobie Goede morgen kuzzz |
|
sensi: | Maandag, mei 28, 2007 03:48 |
Droefheid ... Mooi verwoord! Lieve groet |
|
michris: | Maandag, mei 28, 2007 01:31 |
De zon gaat onder en niemand zal ooit uit de dood ontwaken maar wel in stilte glanst de geest voor eeuwig. Liefs, michris |
|
little_lady: | Maandag, mei 28, 2007 00:54 |
mooi gedicht hoor.. ga vooral zo door.. je opbouw is top kuss little lady |
|
flores: | Maandag, mei 28, 2007 00:40 |
Ik tril na...niet begtrijpend waarom..of toch wel.. Liefs. |
|
Auteur: maria | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 28 mei 2007 | ||
Thema's: |