haar hart morste vuur in haar ziel
ze zinkt weg in het verlorene
in de stilte van de aarde
ontbloot in wind
verloor ze haar standvastigheid
ze laat de tijd verdwijnen
in herinnering van verleden
© Klaes 1 juni 2007
Roland Hainje: | Zondag, juni 03, 2007 19:29 |
aangrijpend geschreven, klaes! diepe gevoelsuiting... groetjes, Ro;) |
|
Hilly N: | Zaterdag, juni 02, 2007 09:26 |
Veelzeggend, goed verwoord. lieve groet, Hilly |
|
Windwhisper: | Zaterdag, juni 02, 2007 04:35 |
Stil gelezen ...dit zegt meer dan duizend woorden liefs Cobie |
|
mums: | Vrijdag, juni 01, 2007 23:22 |
ik hoop dat de opkomende zon je warmte en kracht geeft. kus liefs mums |
|
switi lobi: | Vrijdag, juni 01, 2007 23:09 |
Voelbare pijn lieve vriend... Dikke kus Liefsliefs, switi lobi |
|
conan: | Vrijdag, juni 01, 2007 23:07 |
haar hart morste vuur in haar ziel ....een parel ! Ik voel die laatste flakkering... voor het uitdoven , dat zuchtje passie nog boven de oceaan... groetjes conan*** |
|
lommert: | Vrijdag, juni 01, 2007 23:02 |
dit is helemaal aan te voelen.... stevige groet van mij willem |
|
elze: | Vrijdag, juni 01, 2007 22:38 |
begrepen jouw gevoel, je hartzeer,,, laifs elze |
|
anneke van dijk: | Vrijdag, juni 01, 2007 22:37 |
indringende poëzie liefs, namaste, an |
|
Auteur: Klaes | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 01 juni 2007 | ||
Thema's: |