»Moe..«
Moe van het haten
Het haten van mezelf
Moe van het zijn
Het zijn van mezelf
Moe van de woede
Woede om het feit dat ik besta
En dat ik elke dag
Steeds maar weer door ga
Ik hoor hier niet te zijn
Ik zit in elkaar gedoken
Waarom heeft niemand dat door
Het blijft door m’n hoofd spoken
De keiharde waarheid,
Die ik elke dag weer moet horen
En het beeld in de spiegel
dat me elke dag weer moet storen
Moe van m’n hoofd,
Moe van m’n lichaam
Ik heb mezelf ooit eens beloofd
Dat ik tevreden zou zijn
Maar het lukt me niet meer
Telkens weer die gedachte
Dat gevoel en...
Die haat
Altijd bang om mezelf te zijn
altijd bang
om niet geaccepteerd te worden
door mensen om wie ik geef
altijd diezelfde vraag;
de vraag waarom ik leef
©Kirr, 07-06-07, 16:19