Herinneringen, plots een flashback…
Gewoon terwijl ik daar rustig zat
Het zit nog dieper in me dan ik dacht
Plots was daar weer wat ik was vergeten,
Wat ik ooit eens had…
Gevoel, weggestopt en opgeschoven
Vastgepind in een klevend web
Weer naar boven komend,
nu ik weer contact met je heb
Waarom zit het nog zo diep van binnen
Blijf ik me aan die gedachtes vastpinnen
Iets er voor terugkrijgen doe ik niet
Slecht wat oude tranen van verdriet
Het was zo plots, zo onbedoeld
Ik heb me nog nooit zo rot gevoeld
En de reden klein en onbenul
Maakte toch dat ik de nachten met tranen vul
Je zult altijd speciaal blijven voor mij
Zelfs na ruim een jaar ben ik nog niet geheel vrij
Op een of andere manier zit jij diep in mij vastgeroest
Maar het was bepaald, dat het zo gaan moest…
We zijn nog niet van elkaar vervreemd
Zelf na een tijdje zonder contact
Niets wat jou van me wegneemt
Niets wat voorlopig mijn gevoel verzwakt…