Dolende!
Ik dool eenzaam als een wolk
Drijvend over heuvels en bergen.
Opeens trof ik een volk.
Een gast voor gouden narcissen.
Naast het meer, onder de bomen.
Fladderend, dansend in de wind.
Gecontinueerd als sterren die schijnen.
Glinsterend langs de melkweg.
Die uitstrekken in een nooit onderbrekende lijn.
Met de marge van een baai.
Tienduizenden zag ik in een glans.
Draaienden de hoofden in bruisende dansen.
De golven dansen naast hen.
De glans van golven glijdend.
En ik de poeet.
In zo’n juichende gemeenschap.
Grazende en grazende, maar kleine gedachtes,
Vroegen zich af wat de kleine duizelingwekkende show,
Gebracht had.
Voor zover ik op mijn bank lig.
In een vagante en gevoelige bui,
Flikkeren ze op in mijn binnenste oog.
De zegeningen van solisten.
Mijn hart gevuld in geneugten.
Klaes: | Donderdag, juni 14, 2007 00:14 |
dool jij maar lekker rond en graas en graas.. indrukwekkend mooi sweet dreams/klaes |
|
Auteur: Marousia | ||
Gecontroleerd door: maria | ||
Gepubliceerd op: 14 juni 2007 | ||
Thema's: |