Wolken
Kabbelen rustig voort op de wind
Wat een scherp contrast
Met toen de wereld leek te vergaan
De zonsondergang
Is zich van geen kwaad bewust
Het warme
Rood, roze en geel
Met flarden grijs
Hoe kan een avond zo’n schoonheid bezitten
De geur
Van pas gevallen regen
En vroege bloesem
Vult mijn neus
Ik zou hier eeuwig kunnen staan
Kijken
Naar wat de hemel openbaart
Telkens weer opnieuw
De verbazing
Over zoveel rust
Na het geweld van daarnet
Vogels
In de verte
Kondigen de nacht aan
De wolken weten het
de zon weet het
Nog eventjes dan
Eén ademhaling
Eén zucht
Dan kan ik gaan