Langszaam is het gekomen...
dat ik steeds meer van jou ben gaan dromen..
steeds meer aan jou ben gaan denken..
en de gedachten om jou mijn liefde te schenken..
Stapje voor stapje...
Beetje bij beetje...
Dit heb ik nog nooit gevoeld..
nu weet ik wat er word bedoeld..
wat er word bedoeld verliefd zijn..
en tot kort geleden vond ik het fijn..
maar omdat ik je niets kan zeggen...
omdat ik je het niets uit kan leggen...
daarom voelt het niet meer goed...
ik moet zwijgen tegen jou dat moet..
en als ik je alles eerlijk zeg..
dan weet ik zeker, dan ren jij weg..
weg voor mij...
omdat ik tegen jou zei...
ik denk aan jou
ik denk dat ik van je hou...
ik zou onze vriendschap verpesten..
en dan zit ik in nesten...
in de nesten omdat jij me haat..
en niet meer met mij omgaat..
je zal me niet meer zien staan..
en vervolgens je eigen weg gaan...
dat is het laatste wat ik zou willen op deze aard..
want onze vriendschap is me alles waard...