tranen
Heimwee
Wij liepen in het bos,
weet je nog?
Mijn herinneringen
komen los.
Jij vertelde mij
van de bloemen,
de paddestoelen,
de varens..
teveel om op te noemen.
Je pakte mijn hand,
ik was nog zo klein..
maar ach..
wat was ik gelukkig
om bij jou te zijn!
Jij kende mij
als geen ander,
mocht ongeacht
mijzelf altijd zijn.
Ruik je de bomen,
en zie die paddestoelen?
We gaan herfststukjes
maken...
met besjes,takjes,
en hier en daar
wat groene mosjes.
Jouw hand
voelde zo warm
in de mijne
zo vertrouwd,
je ruikte naar
moeder..
net als goud.
Zonder jou....
ben ik eenzaam
en zo arm!
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: jackie lokker | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 17 juni 2007 | ||
| Thema's: | ||