Mijn liefste
De dagen zijn snel voorbijgegaan
Vergeten waar het ooit begon
Ik herinner me nog ons afscheid
Op maandagmiddag in de salon
Bevend keken we elkander aan
Versmolten in een zoen van porselein
Maar met tevens in onze gedachte
Het onze laatste zou kunnen zijn
Jouw tedere handkus
Voor eeuwig in mijn gedachten
Omdat jouw ketting in mijn binnenzak
De pijn niet kan verzachten
Terwijl het kogels regent
Hoor ik jouw stem zacht in mijn hoofd
Ik herinner me nog vaag je woorden
‘hoop is de vlam die nimmer dooft’
Mijn naasten hebben reeds opgegeven
De aanvoerder is de oorlog al ontvlucht
Troepen dringen binnen via hoofdfront
Aanvallen stijgen via de lucht
Mijn liefste,
Mijn hoop is uitgeblazen
Verdwenen met de oorlogswind
De met bloed doordrenkte levens
Hebben mijn toekomst verblind
Ik heb nimmer anders gewild
Dan te sterven in jouw armen
Maar de kogels hebben bepaald
Dat enkel jouw foto me zal verwarmen
Mijn liefste,
Ons lievelingsnummer speelt altijd door
Op de grammofoonplaat in de salon
Omdat hij niet is vergeten
Waar het allemaal ooit begon
-Maggiej-