Iedere keer als ik een motto hoor
denk ik aan de manier hoe ik jou verloor.
Je was voor mij een goede vriend,
iemand als jou had ik echt verdient.
Waarom moest je zo vlug gaan?
Dat god dat kon, kan ik niet verstaan.
We waren meer dan vrienden voor elkaar,
maar ik moest je laten gaan.
Iedere dag denk ik aab jou,
en aan het leven dat je met me wou.
Mijn meven is veranderd nu jij er niet meer bent,
maar ik ben blij dat ik je heb gekend.
nu moet ik verder zonder jou,
en ookal ben je dood je moet weten dat ik van je hou