Hier zit ik dan stilletjes op mijn plekje.
Mn knieën opgetrokken en mijn armen eromheen.
Ik laat mijn hoofd zakken op mijn knie.
Mn onderlip begint zacht te trillen.
Heel voorzichtig komt er een traan om de hoek kijken,
Als hij ziet dat de kust veilig is laat hij zich vallen
En rolt via mijn wang naar mijn mondhoek.
Ik veeg er met mijn mouw langs
en zie zwarte mascaravlekken in mijn trui.
Alles is zo onnatuurlijk stil, ik hoor niks meer.
Plots piept mijn horloge het is 02:00.
De lantaarnpalen verspreidden een mysterieuze
gloed door de donkere straat.
Weer ontglipt me een traan.
Ik denk hier na, ik kom hier tot rust.
Ik hoor bij deze plek, het is een deel van mij.
Ik voel me weer klein tussen het zwart groene gras met madeliefjes.
Ik pluk de dichtstbijzijnde en doe hem achter het elastiek,
dat mijn sluike donkere haar bij elkaar houdt.
Zachtjes fluit ik een liedje mee terwijl ik aan het brainstormen ben.
Honderden vragen spoken door mijn hoofd,
vragen waarop ik zelf geen antwoordden weet.
En vaak beginnen ze allemaal met waarom?!
Het put me uit steeds komen er nieuwe bij.
Wat moet ik er toch mee?
Ik laat me achterover zakken
en doe ondertussen mijn capuchon op.
Daar lig ik dan, boven mij lijkt alles zo vredig.
Ik knijp mijn ogen een beetje dicht
en zie alle sterren stralen in de gitzwarte nacht.
Ik begin denbeeldige lijntjes te trekken en zo,
de sterren met elkaar te verbinden tot mooie figuren.
Waar voel ik een hete traan over mijn wang rollen.
De sterren doen me denken aan jou…
Jij met je mooie ogen en lach je stem,
die me steeds weer opvrolijkt.
Steeds meer tranen banen zich een weg naar beneden.
Ik lig te bedenken waarom ik juist verliefd werd op jou.
Maar er zijn zoveel redenen, teveel misschien.
Je woont ver weg maar, mijn hart verteld me dat ik goed zit.
Dat jij goed bent en dat wij samen perfect zal zijn.
Ik slaak een zucht en doe mijn betraande ogen dicht.
Ik zie je voor me, een beeld van perfectie.
Je zwaait naar me en blaast een kus mijn kant op.
Heel even voel ik een warme tinteling op mijn wang.
Ik schrik en doe m’n ogen weer open.
Het zag er allemaal zo echt uit.
Net of je bij me was maar sindsdien weet ik dat je…
echt altijd bij me bent!
Ik hou van je.
Auteur: Sjarlotte | ||
Gecontroleerd door: maria | ||
Gepubliceerd op: 23 juni 2007 | ||
Thema's: |