twinkelend
jij die voor mij staat
elke keer als ik je zie
even verder dan het verdriet
mijn hart zal dan breken
maar jou leven beginnen
alle moed achter me gelaten
ooit zal ik je moeten laten gaan
dan, wat dan
jij als een sterretje daar boven
kan dan dagen huilen
tranen die telkens opnieuw prikken
telkens als ik even aan het verleden denk
je zal in mijn hart blijven
maar mijn hart zal in tweeën blijven
niet meer aan elkaar te lijmen
zal de staten laten vollopen
met mijn tranen, met mijn verdriet
maar jou leven zal dan eindelijk beginnen
zo zinloos als het leven nu voor je lijkt
nog even wachten
even diep ademhalen
er zullen geen dagen voorbij gaan
zal aan je blijven denken
telkens als ik naar de sterrenhemel kijk