Een doodgewone dag
opstaan, eten en aankleden
we doen het samen
jij en ik
jij in je huis,
ik in mijn huis.
We gaan naar school
zien elkaar
groeten en lachen
blij van elkaar te zien.
We rijden naar huis
gaan ervan uit
dat we veilig aankomen.
Onderweg
ogen lichtjes toe
genieten van de zon op m'n gelaat
kijk links
kijk rechts
steek over.
Piepende remmen
een klap.
"Och dokter
is het erg?"
ik hoor het
te lastig om mijn ogen open te doen.
"Hoe lang nog"
weer hook ik iets
maar ik besef het niet.
"Dokter, dokter,
ze is wakker,
ze is eindelijk wakker".
Waar ben ik
ik voel niets
ik zie niets
ik praat
wat is er gebeurt?
Ongeval gehad
hoofdletsel
ruggenletsel
verlamming
blijvende gevolgen.
Mijn zicht komt terug
ik zit in een rolstoel
help mezelf vooruit.
Ik ga naar school
jij komt ook
we zitten samen
vroeger niet
vroeger nooit
we voelen ons raar.
Een nieuwe doodgewone dag
opstaan, eten en aankleden
we doen het samen
jij en ik
jij zonder hulp in je huis
ik met hulp in mijn huis
voor de rest een doodgewone dag.
Voor mij niet
voor mij nooit meer
ik zit vast in mijn eigen wereld.
Voor jou niet
voor jou nooit meer
jij houd je vast aan mij
en je beseft
dat het leven meer is
dan een gewone
een doodgewone dag