Onschuld
ik zie een wereld in graan en zand
een hemel als een wilde bloem
houdt de onschuld
in palmen der handen
verstomd in stilte zie ik
een oneindige liefde
tussen moeder en kind
ogen als parels
glinsterend in het zonlicht
vol onschuld
ik zie immers de wereld in graan en zand
in gedachten teken ik
jouw gedachten op
om te vangen in mijn liefde
houdende in de palmen van mijn handen
om je nooit meer los te laten
Met liefs van Marousia
xMeisjee: | Donderdag, juli 05, 2007 15:15 |
Heel liefdevol geschreven, je bent een hele speciaale dichter. En dat doet andere zeker goed! xx |
|
InVinoVeritas: | Woensdag, juli 04, 2007 20:26 |
Ik las het gedicht... Ik werd stil en het deed me iets, want opeens zag ik... een wereld in graan en zand !! Mooi geschreven. Grtjs, In Vino Veritas. |
|
lommert: | Dinsdag, juli 03, 2007 08:23 |
prachtig gedicht..dankbaarheid komt op ;) liefs willem |
|
Klaes: | Dinsdag, juli 03, 2007 01:54 |
intens... leafs/klaes |
|
Auteur: Marousia | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 02 juli 2007 | ||
Thema's: |