Tranen van verdriet,
ze stoppen zomaar niet.
Ik kan het niet meer aan,
hier te blijven staan.
Te blijven staan in dit leven,
ik sta nu nog na te beven.
Zoveel meegemaakt,
De laatste 6 jaar.
Ik zet de tijd nu even stil.
Ben alleen met mijn gedachten,
met mijn tranen,
mijn verdriet.
Ik laat ze lekker vloeien,
nee dit stopt zomaar niet.
Teveel opgepropt,
ik laat het nu even gaan.
In de hoop dat ik morgen,
weer verder kan gaan.
Zonder problemen om mij heen.
Want het wordt me teveel.
Tranen van verdriet,
ze stoppen zomaar niet.
Ik laat het nu maar even gaan,
zodat ik morgen op kan staan.
In de hoop dat alles beter gaat...