Albrecht Paul: | Dinsdag, februari 19, 2002 13:52 |
Trouwens, als je achter 'leven' het puntje weglaat en in de laatste regel het woord 'slechts', dan blijft je pointe lichter. En blijft hij helemaal van jou. Liefs, Paul | |
Albrecht Paul: | Dinsdag, februari 19, 2002 13:50 |
Prachtig, die 'pointe' aan het eind. Daar zit inderdaad de schoonheid: als het glas in zijn eigenheid mooi wordt. Mag ik je dit nog mooier maken? Komt in al zijn pracht tot leven door vallend licht van de andere kant (van de overkant, mag het ook zijn). Er is niet alleen het licht, maar ook het feit dat iets van buiten het glas dit wonder bewerkstelligt. Dit is, net als je spinnenlied van 18 februari een hoopgevend gedicht. Je raakt het |
|
Hans Winter: | Zaterdag, februari 16, 2002 13:34 |
Een rots werd verpulverd tot zand, het rulle zand werd geduldig verhit tot het glas beslist begon te komen en te blazen was, te branden, en te breken, bijeen genomen, bij één gedacht, het nam haar op tot haar pracht, bracht haar aan het staande licht waar zij terugkwam uit haar nacht. |
|
~Marina~: | Vrijdag, februari 15, 2002 19:56 |
ik vind het heel mooi... licht ja.... :) liefs Marina |
|
Auteur: nena | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 15 februari 2002 | ||
Thema's: |