Als het leven alleen nog maar
uit vechten lijkt te bestaan
en de verwarring muren breekt
wanneer ik erop wil springen,
Als tranen van binnen stromen
naar de wereld verhard,
als het geloof verloren loopt
in de straten om mij heen
Dan verlang ik enkel nog
naar jouw warme armen
die iedere onzekerheid vangen
en meeneemt op ogen
die spreken naar morgen
en waar geluk fonkelt,
waar ik leef, waar ik ben
omdat jij mij ziet
en dan ben ik
enkel nog
ontzettend dankbaar,
niet iedereen
heeft zo iemand.